دلتنگ روی ماه تو هستیم ، ماه ما
چشمان خیس وقت سحرها گواه ما
.
معلوم می شود که دلت را شکسته ایم
از بس که بی اثر شده این سوز آه ما
.
نگذشته ایم محض رضای تو از گناه
بگذر عزیز فاطمه از اشتباه ما
.
یارانتان که سیصد و اندی نشد ، ببخش
محبوس شد میان معاصی سپاه ما
.
در زیر نور ماه ، کجا خیمه می زنی ؟
تنها پناه عالمیان … تکیه گاه ما
.
بیچاره آن که مثل شما اهل گریه نیست
حال بکا و روضه و غم شد سلاح ما
.
یک قطره اشک در غم جدّ تو کوه ساخت
از این عبادت کم و هم قدِّ کاه ما
.
دلخوش به روضه های عموییم تا مگر
بر روی دلربای تو افتد نگاه ما
.
می گفت دختری که شرر داشت دامنش
نا امن شد پس از تو عمو خیمه گاه ما
.
.
.
مرضیه نعیم امینی